Nasz szkoła przystąpiła do projektu „pomagania bez pieniędzy”. Zbiórka była prowadzona na przełomie marca i kwietnia 2023 roku. W akcji uczestniczyli uczniowie zarówno szkoły podstawowej jak i liceum, dołączyli także nasi nauczyciele. W ramach akcji udało nam się zebrać srebrny złom oraz prawie 15 kg monet-pieniędzy z całego świata, aktualnie używanych oraz wycofanych z obiegu, które często zalegają w domu bez możliwości ich wykorzystania.
Wszystkie te przedmioty zostaną poddane „dobroczynnemu recyklingowi”. Zysk z akcji zostanie przekazany na pomoc rozwojową dla najbiedniejszych krajów w Afryce, Azji, Ameryce Łacińskiej.
Za udział w Ogólnopolskim Projekcie Edukacyjnym „Zabawa Sztuką” otrzymaliśmy certyfikat. Była to świetna zabawa połączona z nauką. Projekt zakończony, ale zabawa się nie kończy!
Nasza kotka JADZIA znalazła dom. Teraz adoptowaliśmy wirtualnie AKSI. Oto jej krótka historia, która jest zamieszczona na stronie schroniska do którego trafiła 30.01.2023r. Moi Drodzy Przyjaciele. Wiem, że jeszcze się nie znamy, ale może ten pierwszy krok, który robicie, żeby mnie poznać będzie stanowił początek długiej oraz owocnej przyjaźni i miłości. Niedawno moje życie uległo diametralnej zmianie. Zaczęło się od wypadku, potem w jego konsekwencji, znalazłam się w schronisku. Z tej historii wzięło się moje imię. Wołają na mnie Aksi. Dopiero przyzwyczajam się do schroniskowej rzeczywistości, klatka, samotność, co prawda ciepło i pełna miska, ale mam troszeczkę inne perspektywy na swój wymarzony dom. Póki co staram się odnaleźć pośród tak wielu nowości. Myślę, że wiecie, że to normalne zwłaszcza w trakcie rekonwalescencji powypadkowej. Z tego względu nie wykazuję specjalnie dużej ruchliwości i nie biegam po klatce jak szalona, ale mam nadzieję że
z dnia na dzień to się zmieni. Może nie przyciągam niespotykanym umaszczeniem, bo jestem kombinacją czerni i bieli, to jednak jestem jeszcze młoda dwuletnią kotką, która może być wierną przyjaciółką na wiele lat. Niech to będzie taka klamra, że zaczęłam od przyjaźni i na przyjaźni kończę. Jeżeli ta mała wizytówka okazała się na tyle ciekawa i wystarczająca, żebyś chciał się pofatygować do schroniska, żeby mnie odwiedzić i poznać, to Cię zapraszam. Będę czekała, aż będziesz gotowy i będziesz mógł mi podarować to co najcenniejsze, przyjaźń
i wspólny dom.
