Udział w sesji Rady Miejskiej

Powiększ obraz

LIX sesja sosnowieckiej Rady Miejskiej miała również „Prusowski” wymiar. W jej trakcie podjęta została uchwała o nadaniu parkowi miejskiemu przy ulicach Marszałka Józefa Piłsudskiego i Kresowej, imienia absolwenta Naszej Szkoły por. pil. Jana Mieczysława Fusińskiego. W sesji uczestniczyli uczniowie, Dyrektor Szkoły Piotr Smok i nauczyciel historii dr Leszek Śliwiński, który miał zaszczyt przedstawić PT Radnym, samorządowym Władzom Miasta oraz zgromadzonym gościom, krótki rys biograficzny bohatera. Notkę zamieszczamy poniżej:


Urodził się 29 lipca 1920 r. w Czajęcicach na Kielecczyźnie. W 1935 r. został uczniem szóstej klasy w Gim­nazjum Męskim im. Bole­sława Prusa w Sosnowcu. Zdał maturę w 1938 r. a od 2 września tego samego roku. uczył się w Szkole Podcho­rą­żych Re­zerwy Pie­choty przy 73 Pułku Piechoty w Katowicach, ale w styczniu 1939 r. prze­nie­siono go do dębliń­skiej „Szkoły Orląt”. Po wybuchu wojny, razem z innymi Podchorążymi ewakuowany, przekroczył granicę rumuńską. Został internowany w obozie Sarighioll. Z miejsca internowania i przez Bułgarię, Liban uciekł do Francji. gdzie roz­po­czął służbę w Pol­skich Si­łach Powietrznych na Za­cho­dzie. Po kapitu­lacji Francji dotarł do Wielkiej Bry­tanii, w której szkolił się i był instruktorem do końca 1941. W stycz­niu 1942 r. rozpoczął loty bo­jowe w 300 Dywizjo­nie Bom­bowym Ziemi Ma­zowieckiej. Brał udział w bombardo­waniach Brestu, Ham­burga, Bremy oraz Kolo­nii. W czasie kolejnego lotu nad Kolonię nocą 27/28 kwietnia jego sa­mo­lot został ze­strzelony koło Givet w Arde­nach. 6-osobowa załoga szczę­śliwie urato­wała się skacząc na spadochro­nach. Dowódca, ppor. Fusiński, wy­mknął się w lesie ob­ławie nie­miec­kiej. Drogą okrężną przez Brukselę do­tarł 30 kwiet­nia do dawnej granicy francu­skiej. Następnie przez Lille, Paryż Dijon dotarł do nie­okupowanej strefy Vi­chy. Po przekro­cze­niu granicy hiszpańskiej został, na krótko zatrzymany a następnie zwolniony i uzy­skał zgodę na wyjazd do Wielkiej Brytanii. W sierpnia 1942 r. zamel­do­wał się u przeło­żonych w Lon­dynie. Cze­kał tu na niego od 6 czerwca Krzyż Srebrny Or­deru Vir­tuti Mi­litari V kl. Był po­nadto 4-krotnie wyróż­niony Krzy­żem Walecz­nych, Medalem Lotniczym i 3 razy od­znaczeniami brytyj­skimi: 1939-1945 Star (Gwiazda za Wojnę 1939-1945), Air Crew Eu­rope Star (Gwiazda Sił Powietrz­nych Eu­ropy) i The War Medal 1939-1945 (Medal za Wojnę 1939-1945). 1 paź­dziernika 1942 r. zo­stał awan­sowany do stopnia porucznika-pilota i skiero­wany do 307 Dy­wi­zjonu Myśliw­skiego Nocnego („Pu­chaczy Lwow­skich”). Uczest­ni­czył m.in. w ak­cji nisz­czenia nie­miec­kiego trans­portu kolejo­wego. W okre­sie od paź­dziernika 1942 r. do maja 1943 r. spędził w powietrzu aż 1113,15 godzin z czego prawie połowa to loty bojowe i operacyjne. 28 maja 1943 r. wy­startował do swo­jego ostat­niego lotu patrolowego, któ­rego celem była Vechta koło Bremy. O godz. 1.54 jego sa­molot został ze­strze­lony. Por. Fu­siński zdołał wy­sko­czyć z samo­lotu, ale znale­ziono go martwego, wiszą­cego na spadochronie na jednym z oko­licz­nych drzew. W pobli­skim rowie znale­ziono ciało nawiga­tora, por. Stefana Tabaczyńskiego. Pi­lotów pocho­wano na cmenta­rzu w Werlte, w czerwcu 1945 r. przeniesiono do zbio­ro­wej mo­giły w Qu­ack­enbrück, w 1946 r. na brytyjski cmentarz wojenny w Rheinberg w Nadrenii Pół­nocnej-West­falii (kw. 17, rząd A 3, grób 14-15). Na miejscu kata­strofy sa­mo­lotu umieszczono drewniany krzyż z tabliczką upamiętniającą to wy­darzenie.

https://www.youtube.com/watch?v=zntxONSsP4U